عزیزِ من ، من تو را دوست دارم

اما تو مرا دوست نداشته باش....

تو دنیا را با چشم های نازَت می بینی

و من دنیا را با چشم های خسته ام می بینم...

تو روز به روز جان میگیری و من جان می بازَم

تو میری و من در رویاهایم خانه ی آروزهایم را می سازم...

عریزِ من ، من با تو خیلی فرق می کنم

تو در دریای خوشی و من خودم را در اقیانوسِ غم غرق می کنم...

عزیزِ من ، شب ها قبل از خواب به تو فکر می کنم

و لحظه ی جدایی را همیشه فردا می بینم

لحظه جدایی را فردا می بینم و حسرت می خورَم

و می دانم روزی برای همیشه از کنارِ من خواهی رفت

عزیزِ من ، من در رویاهایم با تو زندگی ساختم

تو را مادر فرزندان خود می دیدم

آخ که چقدر زیبا بود آن مادرِ مهربان

اما یک رویایی بیش نبود....

تو هم درگیر رویاها و آروزهایت هستی

دریغ از اینکه تو همه ی آرزوی من شدی....

تو میروی و من تنهای تنها قدم میزنم لبِ دریا

اما تو با عشقت قدم های عاشقانه بر میداری

من در رویاهایم با تو زندگی می سازم

و تو با عشقت خانه ی آروزهایت را می سازی

من با یادِ تو خاطراتِ تو زنده می مانم

اما تو هر لحظه در کنارِ عشقت جانِ تازه ای میگری

من از دیار آفتابِ گرمِ سوزانم

ولی تو همچون سرمایِ زمستان سوزناکی

من از بودنِ تو در کنارَم جان می گرفتم

اما تو در کنار من جان می باختی

و با تکه های شکسته ی قلبم زندگیَت را می ساختی....

اگه مال هم بشیم ، تو رو به بهترین جا می رسونم

مثلِ شمع به پات می سوزم تو میشی چراغِ خونَم

اگه مالِ هم بشیم ، فرشته ها برات میخونَن

شبگردِ کوچه ها اینه ، می بینی چقدر دیونَن ؟

اگه مال هم بشیم ، تو رو تو چِشام میذارَم

خودت گلِ سر سبدی ، چرا دیگه گُل بکارَم ؟

اگه مال هم بشیم ، میام کنارت میشینم

همه خستگیم میره ، وقتی چشاتو می بینم

اگه مالِ هم بشیم ، شبا بغل میگیرمت

صبُا که میخوام پا بشم ، تو آغوشم میبینمت

اما اگه مالِ هم نشیم ،یکی بود یکی نبود رو تویِ خلوتم میخونم

شبگردِ کوچه ها میشم، تاابد تنها میمونم