نمی بخشمـــت

حتی از یادم نمی ری

یه روزی می آی که نیستم

وقتشه تنها بمـــیری

هزار دفعه به خاطرت

مردم و من زنده شدم

با این همه خوبی برات

پیش تو شرمنده شدم

چه روزای قشنگی بود

به خاطرت بیدار می موندم

حتی اگه بیمار بودم

برای تو شعر می خوندم

حرف دلمو همیشه

از توی چشمام می خوندی

اگه می دونستی

چقد دوستــــت داشتم

تو هم کنار من می مونـــدی

ولی گلم اگه هـــــا

تو زندگی خیلی زیاده

وقتی قدم می زنم

تو کوچه ها با پای پیاده

وقتی خاطراتو یاد می کنم

چشمام خیس خیــــسه

من همونی ام که

تو بود و نبودت

برای تو شعر می نویسه

به قربــون چشــای تو

آخ که چقدر نازن

به دنبال کی می گردی

چشمای من هنوز بازن

تو رو خدا نرو بمــون

نذار که تنـها بمونم

تو خلوت تنهایی هام

شعر جــدایی بخونم

خستـــه شدم از تنهایی ها

بر گرد پیشم مهربــونم

هر چی دلت می خواد بگو

حتی اگه می خواد باشه

زخــم زبـــونم

برگرد بذار ببوسمت

خیلی دلم تنگه برات

می خوام بدونم چطوری

دارن می گذرن ،شبــات

عزیزم این شبــا یه روزی

به وقتشم تموم می شه

غافل از اینکه یه کسی

اینجا داره حـــروم می شه

هیــس، هیچی نگو فقط بــشین

میخوام بهت نگاه کنــــم

خیلی دوســــتت دارم تو را

چی دوستــ داری صدات کنـم

قرار شد بشـــــی نفــــسم

اما من ،تنـــــگ نفســــم

من یک پرنده ی زخمـــــی ام

که دائم تو قفســــم

کاش یک پرنــده بودم

کنار پنجره ات می نشستــم

نه دیگه نمی گــم دل دارم

آخه من،یک دل شکسته ام

با این که دلمو شــــــکوندی

دوستــ دارم کنارم بمـــــــونی

این شعرهایی رو که می نویـــــسم

با چشــــــمای نـــــازت بخــــــونـــــی