دلــی که داشتم مثل دریـــا بود

اسیر غــــــــم ها و همش تنــــــها بود

دلــــی که داشتم داخلش نـــــور بود

همیشه گـــرم و داغ، مثل تنــــور بود

دلـــــی که داشتم همش نمــون بمون بود

یادگاری درش هست ،همش زخــــم زبون بود

دلی که داشتم هزاران بار شکســـت

اما به هیچ کس و نا کسی دخیـــل نـــبست

دلــی که داشتم روز شما ر ایـــام بود

مــتست و عاشق مثل خیــــام بود

دلــی که داشتم دفتر چه ی قلـــب تـــو بود

چقدر دیـــــر فهمیــــدم بازیـــچه ی دستــ تو بود

امشبــ به یادت عزیـــزم تو کوچتـــون قــدم زدم

خاطراتــ خوب و بد رو یکـــی یکی ورق زدم

دلم بد جـــور غمگیـــنه، سر از پامو نمی شناســـم  

نـفس تو سیـــنه سنگینه ،تنی خالــی از احســاسم

چشام دلتنگ چشماتــه ،دلم آغوشتـــو کم داره

ببین دنیـــام چقد ماته ،دلم آشوبــ و  غـــم داره

تویی دار و ندارم سرتو رو سینه دارم

می بوســـتم من اون لب هایی که گفـــت دیگه دوستـــت نــدارم ...!

میترسم از روزی که بیای و بگی بکن فرامــوشم

من به جای تو با کس دیگه ای هم آغــوشم

بخابون تو گوشم که بدونم خابم یا بیدار

کو اون روزایی که میگفتی عزیزم به امید دیدار

منم بیمار با نفس تنــگی که دارم میجنـگم

از درد دوریت و نامهربونی هات میرنـجم

قلبم مـجبورم کرد تا صب بیدار بمـونم

این شعر رو که مینویسم واسه چشــات بخونم

عـــــــزیزم با اینکه چشمام باز نمیشه و خیلی خستمه

واسه چشات بیدار موندمو قلم تو دستمه 

شب و روز بیدار، روی تخت بیدار ، همیشه تو فکرم

نام قشنگت عزیزم شده تنها ذکــرم

خدا اسم قشنگت و روی قلبم نوشـــت

وقتی کنارمی دنیا میشه برام بهشــت 

هرگاهی که دلم برات تنگ میشه دفترمو باز می کنم

با نام خدا و یاد تو شعرمو آغاز می کنم

دوست دارم میتونی اینو از تو چشام بخـــونی

کاش میشد تا اخر عمر کنار من بــمونی